De catwalk van Copacabana

Het ochtendgloren in Rio de Janeiro heeft iets bijzonders. Als de zon zich nog schuil houdt achter de heuvels bewegen de eerste inwoners van de stad zich al op de boulevard en het strand. Het aantal strandgasten zwelt snel aan op deze vrije zondag. De meeste mensen lopen al vanuit hun huizen richting strand in zwemkleding. Korte tijd later bruist het op Copacabba, het wereldberoemde witte strand van Rio de Janeiro. Wat zich aan onze ogen ontrolt is nauwelijks te beschrijven. Mannen en vrouwen, van alle leeftijden en in alle maten en kleuren joggen over de nog rustige boulevard van Copacabana. In zwembroek of bikini! Met of zonder hartmetertjes om hun lijf en vaak met koptelefoon aan de oren om onderweg ook nog wat te genieten van je lievelingmuziek. Wij Europanen kleden ons op ons best, daar draait het bij ons op. Bij de Brazilianen gaat het om hun lijf en om gezien en bekeken te worden. Een soort van aangeboren verleidingstactiek. Of je nu een buikje hebt, kwabben of een sinaasappelhuid. Dat interesseert de Braziliaan ogenschijnlijk niets. Opvallend is het grote aantal veel te dikke mannen en vrouwen met veel te kleine biniki’s of zwembroeken. Het is vaak niet om aan te zien. Niemand trekt er zich iets van aan. Maar gelukkig flaneren er ook veel vrouwen en mannen met een lichaam om jaloers op te zijn. En... het lijkt wel of iedereen hier een rashond of schoothondje heeft. Wat een honden-parade! Op het strand is plaats voor iedereen, rangen en standen tellen hier niet. Maten en gewichten ook niet. Iedereen flaneert over de boulevard. Zoals dat ene vrouwtje van ver boven de tachtig die in een soort babydolachtige blauwe bikini met bloemmotief nog vrolijk rondhuppelt. Daarachter jogt een gebruinde heer van stand met aan een lijn een rashondje dat meetippelt. Jonge meiden die eveneens in kleine bikini’s over het asfalt rennen en moeite hebben om hun hele hebben en houden bedekt te houden. Het maakt de Brazilianen niets uit. Op het strand staan veel rekken en gymtoestellen. Overal zie je jonge gespierde en gebruinde goden krachtoefeningen doen. Dat doen ze niet thuis op het balkon maar hier op het drukke strand en de boulevard, een plaats waar veel mensen het kunnen zien. Het strand is een ontmoetingsplaats voor de hele familie. Overal zie je groepjes mensen bij elkaar zitten: zonnen, eten, drinken en veel praten en lachen. Bovendien wordt er de hele dag onder de bloedhete zon gesport: vooral volleybal en voetbal. En tussendoor lopen tientallen verkopers van papaplu’s, petjes, snoep, Braziliaanse doeken, sieraden en andere snuisterijen. En op de vele kleine terrasjes tussen stand en boulevard worden kokosnoten verkocht en klinkt de hele dag Braziliaanse muziek.
Copacabana bruist. Het is een grote catwalk waar alle strandbezoekers en gasten de hoofdrol spelen.