Havanna, een lust voor het oog
Door: René Poels
Blijf op de hoogte en volg René
31 Januari 2012 | Cuba, Havana
De eerste indrukken vanaf het vliegveld naar de hoofdstad Havanna zijn lauw. Vervallen huisjes, een spoorwegovergang waar alles kapot is en veel oude koloniale huizen die erg onderkomen zijn. Eerder een spookstad dan een wervelende hoofdstad. Maar schijn bedriegt! Eenmaal in het oude stadscentrum van Havanna kom je in een sfeer van vervlogen tijden. De prachtige kleurrijke en statige koloniale gevels met de vele felle kleuren sieren het straatbeeld. Helaas hebben veel panden de tand destijds niet goed doorstaan. Mede ook door de zoute zeewind, de felle zon en het gemis van een halve eeuw onderhoud zien veel panden er mistroostig uit. Geen muur zonder barst. Opvallend is ook dat veel glas in ramen ontbreekt. En op straat rijden af en aan bejaarde auto’s van de merken Ford en Chevrolet. Amerikaanse sleeën, geplamuurd, tientallen keren overgeschilderd, kapotte veren, defecte kilometertellers en klapperende achterkleppen. Maar.. het rijdt! En vrijwel allemaal rijden ze als taxi’s rond. Dat doen ook de honderden fietstaxi’s waarvan de twee overdekte zitplaatsen variëren van een houten plankje tot vliegtuigstoelen. Havanna lijk meer op een decor uit een oude speelfilm uit de jaren vijftig waarin de figuranten te weinig betaald worden.
We hebben lange tijd bij een taxiparkeerplaats gestaan om de Amerikaanse bakken aan en af te zien rijden. In alle maten, kleuren en uitdossingen. De ene een nog grotere en donkere walm achterlatend dan de andere. En natuurlijk hebben we een Amerikaanse Oldtimer met open dak en chauffeur ingehuurd om ons even iets van zijn stad te laten zien. Wat een sensatie! We komen langs prachtige gebouwen en musea en rijden over de kilometerslange brede boulevard. We stoppen bij het huis waar Che Cuevara heeft geslapen en bij een prachtig blauw pand waarin lokale artiesten en muzikanten verblijven en hun kunstjes doen. We stappen uit bij een grote oude opgeknapte fabriekshal waar dagelijks een markt is van kunsthandwerk, kitscherige schilderijen en snuisterijen. Voor de hal staan enkele kolossale stoomlocomotieven waarmee in vervlogen tijden de rietsuiker van de binnenlanden naar de haven werd vervoerd. Midden in de stad in de buurt van de sigarenfabriek en het Capitool staan tientallen loc’s te roesten in afwachting van geld voor de dringende restauratie.
In de oude vijf verdiepingen hoge koloniale panden wonen de mensen. Hele families bij elkaar met opa en oma en de schoonouders! Ongelooflijk! Reden dat de mensen veel op straat leven. Ze praten met elkaar over van alles en nog wat of bieden klein koopwaar aan. Dat mag sinds kort van de broer van commandant Fidel Castro, Raoul, die de touwtjes nu in handen heeft. Wandelend door de Kalverstraat van Havanna, de voetgangersstraat Calla Obispo, beleef je intens dat Havanna bruist en leeft. Zwoele salsaklanken galmen uit de ramen, vriendelijke mensen, in klederdracht gestoken rondborstige dames van allure die een stevige sigaar roken, bandjes die muziek maken op terrasjes en achter elke deur of raam wordt wel iets te koop aangeboden. Maar o wee als je even stil staat en een Cubaan aankijkt. Dan nadert hij of zij en vraagt geld om eten te kopen. Want de Cubaan heeft het niet breed. De mensen zijn arm. Een ambtenaar verdient amper vijftien euro per maand! Daarom zie je ook veel Cubanen die op straat hun kunstje doen voor een beetje geld. Cubanen die werken in een van de grote sigaarfabrieken krijgen als extra beloning een dikke sigaar per maand van de baas. De meeste mensen roken die zelf niet op maar proberen die te verkopen aan toeristen. Ik hoorde iemand zeggen: op Cuba zijn twee soorten mensen. De Cubanen die slechts een ster hebben en de toeristen met vijf sterren die alle luxe van de wereld hebben. Daar staat tegenover dat het systeem van Castro de burgers alle mogelijkheden geeft tot dans, muziek, sport, onderwijs en gratis gezondheidszorg. Van de revolutie die Fidel aan de macht bracht zie je niet zoveel meer in de stad dan enkele geschilderde portretten van de helden van toen.. In het museum van de revolutie prijkt onder andere het jacht Granma dat in 1956 de rebellen Fidel en Che, van Mexico naar Cuba bracht. En op veel plaatsen kom je de afbeelding van Che Cuevara, de makker die Fidel hielp tegen. Het portret van deze gewezen doktor uit Argentinië is het meest geproduceerde portret ter wereld. Che was een hardliner voor wie een mensenleven in relatie tot zijn revoluties niet telde.
Het is ’s nachts onveilig op straat. Niet vanwege criminaliteit –want die is hier praktisch geen- maar van de scheefliggende stoeptegels, gaten in trottoirs en kapotte putdeksels. Maar dat alles weegt niet op tegen het heerlijke Caribische klimaat, de fascinerende stad, het temparament volle volk, de salsa, de honderden oldtimers en de gastvrijheid van de mensen. Adios Havanna!
-
31 Januari 2012 - 10:05
Wil:
Dat was een super weekendje met je zoon René!! -
31 Januari 2012 - 11:03
Truus:
Rene ik zie het helemaal voor me!
Je komt in een heel andere wereld, wat geweldig om dat allemaal mee te maken!! -
31 Januari 2012 - 13:16
Ad Haans:
René en Floris,
Wat een ervaring zo jullie beiden.
Weer een inhoudelijk verslag over Cuba;we horen `t nog zeker wel.
Groet,INE,AD -
28 Februari 2012 - 14:33
Yvon Van Lankveld:
Zo zo René, jij bent flink bezig.....
Waarschijnlijk ben je alweer terug uit Cuba maar bekijk je deze site toch nog eens.
We hebben elkaar eventjes getroffen bij de begrafenis van ons moeke.
Ik heb toen zelfs je contactgegevens gekregen. Door alle drukte/emoties was ik die ook weer kwijt geraakt. En zo kan het even duren voordat je de draad weer oppakt. Nu ik weer in een rustiger vaarwater ben gekomen kan ik weer wat breder om me heen kijken.
Wat mooi dat je bij de SOS de leiding hebt! Altijd mooi om te zien hoe andere goede doelen het doen. Zelf ben ik nog steeds actief voor stg. Bona Baana voor kansarme jongeren in Oost-Afrika in Nijmegen. Als je eens zin hebt kun je onze website bekijken www.bonabaana.nl Dan kun je zien waar we mee bezig zijn. We zijn alweer bezig met ons Afrikafestivalletje op 24 juni, de drukste tijd van het jaar. Volgend jaar hoop ik weer naar Uganda te gaan. Het is alweer te lang geleden dat ik er was in 2008. Dit keer wil ik ook onze projectpartners in Kenya en Rwanda bezoeken.
Grappig hoe die interesse in Afrika gewekt is, het was neef Louis die mijn oudere zussen vroeg eens naar Kameroen te komen. Zij hadden er geen oor naar maar ik dacht Afrika? Waar?
Hopelijk komen we elkaar eens tegen 'in het veld'.
Groetjes,
Yvon
yvonnana@yahoo.co.uk
-
22 Februari 2020 - 08:52
Albert Hendrix :
Ben er vaak geweest in Cuba
Het is gewoon een prachtig mooi land
De mensen zijn er super vriendelijk. kunnen ze hier noch wat van leren
De rum is ook erg lekker
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
