Paul en Sabriye: een gouden ‘droom’koppel

Tijdens onze reis door Zuid-India bezochten we het nieuwe project van Paul Kronenberg (Venray) en Sabriye Tenberken (Bonn). Hieronder het verhaal over dit gouden koppel:
“Elke morgen als ik wakker word lach ik de dag weer tegemoet. Ik knijp me enkele keren per dag in de arm om te voelen of dit wel werkelijkheid is. Wat Sabriye en ik doen is geen werk, dit is ons leven, onze passie”.
Venraynaar Paul Kronenberg (42) vertelt op de campus van het nieuwe Braille Zonder Grenzen project International Institute for Social Entrepreneurs (IISE) in Trivandrum (Zuid-India). Enthousiast, gedreven en soms emotioneel verhaalt hij over de verwezenlijking van alweer een nieuwe droom van hem en zijn Duitse partner Sabriye Tenberken (40, Bonn). Sinds drie jaar bestaat het instituut dat jongeren en volwassenen uit de hele wereld een eenjarige training geeft over leider- en ondernemerschap met de bedoeling dat ze daarna in hun eigen land starten met een sociaal project. Zoals het opstarten van beroepsopleidingen, cursussen, leiding geven aan een blindenschool of een kinderproject in een krottenwijk etc. De dertig deelnemers die jaarlijks geplaatst kunnen worden hebben als gemeenschappelijke achtergrond dat ze in hun leven tegenspoed hebben gehad zoals; zijn gediscrimineerd, oorlogswezen, besneden of mishandeld tijdens burgeroorlog. Ook blinden en slechtzienden maken deel uit van de bijzondere opleiding.
Dat laatste is niet zo verwonderlijk. Sabriye Tenberken is zelf blind geworden toen ze twaalf jaar was. Samen met Paul Kronenberg heeft ze in Lhasa (Tibet) een blindenschool opgezet. Daarnaast heeft hun organisatie Braille Without Borders (Braille Zonder Grenzen) een boerderij, een bakkerij en een kaasmakerij gestart in Tibet die worden gerund door blinden en slechtzienden. De zienden in Lhasa en de rest van de wereld kijken hun ogen uit waartoe de blinde medemens in staat is. Sabriye Tenberken is het grootste voorbeeld.
Het begon allemaal met Sabriye Tenberken die het Tibitaanse brailleschrift ontwikkelde en vervolgens te paard een tocht maakt door dit bergachtige land. Ze schreef daarover in de bestseller “Mijn weg leidt naar Tibet” waarin ze boeiend schreef over haar ervaringen en ontdekte dat in de dorpjes veel blinde kinderen wonen die in achterkamertjes werden verstopt. Bij toeval ontmoette ze Paul die zijn goede baan bij Center Parcs opzegde en dertien jaar geleden met Sabriye naar Tibet vertrok om hun droom te verwezenlijken: het opzetten van een school voor blinde kinderen. Het werd een groot succes!
Hun succes is zo groot dat over het werk van dit gouden duo en hun passie wereldwijd in veel grote kranten en tijdschriften verhalen zijn verschenen. De afgelopen jaren was Sabriye al dan niet in gezelschap van Paul te gast in de grote TV Talkshows in veel landen. Ze maakte grote indruk tijdens haar interview in de show van Oprah Winfrey dat wereldwijd is uitgezonden. Paul en Sabriye zijn ontvangen door de groten der aarden waaronder regisseurs en acteurs in Hollywood (Spielberg e.a.) en ontbeten met de familie Clinton. De lijst van prijzen en nominaties die Sabriye en het duo de afgelopen jaren heeft ontvangen is indrukwekkend. In Duitsland won Sabriye de gouden Bambi en ze is genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. Samen werden ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De lezers van Bild Zeitung kozen haar tot sterkste vrouwelijke persoonlijkheid en de Chinese regering noteerde haar bij de 15 beste buitenlandse experts in de laatste 30 jaar in het land van de rijzende zon. En de lezers van Time Magazine Europa en Azië kozen haar massaal tot meeste opmerkelijke persoonlijkheid en onderneemster in 2004.
Van al die aandacht liggen Sabriye en Paul niet wakker. Het genereert wel aandacht en publiciteit en in een enkel geval ook nog wat geld voor het project. “Het gaat ons om de mensen die wij kansen geven om hun dromen samen met ons gerealiseerd te krijgen”, zeggen Sabriye en Paul in koor.
Het blindenproject in Tibet (al meer dan 190 kinderen zijn er opgeleid) wordt gerund door de eerste generatie afgestudeerde blinden. Voor de bevolking en autoriteiten in Tibet zijn de ogen geopend en zien ze dat de blinde medeburger net zo goed kan functioneren als anderen. Het duo noemde hun project de droomfabriek waarin kinderen mochten aangeven wat ze graag wilden. “Laat ze dromen en samen met ons kijken hoe ver ze komen. Niet meteen zeggen: jij kunt geen piloot worden. Dat ontdekken ze zelf wel waarna ze een alternatief zoeken en vinden” , vertelt Paul.
Sabriye en Paul wilden meer van dit soort sociale projecten en bedachten een totaal nieuw project. “We leiden nu gemotiveerde mensen uit de hele wereld maar vooral uit ontwikkelingslanden op tot leiders/ondernemers zodat ze hun dromen in eigen land kunnen verwezenlijken. Wat wij deden in Tibet gaan zij doen in hun eigen land. Op deze wijze bereiken we via hun nieuwe sociale projecten in korte tijd vele honderden, duizenden mensen die dankzij door ons getrainde ondernemers zich hebben kunnen ontwikkelen. Op deze manier dragen zij hun steentje bij aan de ontwikkeling van hun wijk of dorp of geven zij via hun nieuwe sociale projecten weer andere mensen een kans”.
Elke deelnemer aan de jaarlijkse training in Zuid-India heeft zijn of haar eigen verhaal. De een heeft zijn familie vermoord zien worden tijdens de bloedige burgeroorlog in Liberia, de ander is misbruikt of tegen haar wil besneden. En natuurlijk zijn er blinden en slechtzienden die vaak in hun eigen land hebben moeten knokken voor een menswaardige positie. Paul verteld emotioneel over de geschiedenis van de cursisten. “Veel van deze deelnemers hebben absoluut de bodem van een menswaardig bestaan gezienen ervaren. Het is geweldig om te zien hoe ze hier opleven en plannen ontwikkelen om hun dromen straks in eigen land uit te laten komen. Dit geeft Sabriye en mezelf een enorme portie energie. We staan ’s morgens vroeg op en zijn meestal tot s’avonds laat op de campus. Het houdt ons dus 7 dagen in de week lekker bezig . Wij beschouwen dit echer niet als werk, het is een voorrecht om dit te mogen doen”, aldus Paul. Sabriye vult aan: “Dit opleidingproject is vele malen groter dan ons blindenproject in Tibet. Dit heeft veel meer impact”.
Sabriye en Paul verzorgen zelf een groot aantal trainingen. Als Sabriye het auditorium van de campus binnenkomt en spreekt is het muisstil. Haar deskundigheid maar vooral ook haar persoonlijkheid dwingen respect af, bij blinden én zienden.
Na de training van een jaar gaan de deelnemers terug naar hun eigen land. Een grote uitdaging om een projekt van de grond te krjgen is een start financiering. Fondsenwerving en het genereren van inkomsten vormt dan ook een belangrijk deel in het curriculum. Ter plaatse worden ze nog gecoacht door oud-professionals en ondernemers waarmee Paul en Sabriye contacten hebben.
Niet alleen de opleiding die door dit duo is gerealiseerd is uniek in de wereld. Ook de campus die door deze twee bevlogen ondernemers en idealisten is ontworpen en gebouwd aan de rand van een groot meer in Nemom, een voorstadje van Thiruvananthapuram is eenmalig. Het is compleet Eco-vriendelijk gebouwd. Alle materialen die zijn verwerkt komen uit een straal van 15 kilometer van het project. In de stenen muren en op het dak zijn speciale ventilatiegaten gemaakt. Zon- en windenergie leveren elektriciteit. De bio-wc potten (een gift van een Duits bedrijf) zijn heel speciaal. Urine en ontlasting worden van elkaar gescheiden. De ontlasting gaat direkt in de biogas installatie en zorgt ervoor, dat er in de keuken gekookt kan worden. De urine wordt gebruikt als bemesting van het land. Door de bijzondere lichtinval in het hele complex, gerealiseerd door een reflecterende werking van witte tegels, is het bijna nergens donker.
Om elk gebouw is een kleine half open waterleiding aangelegd zodat de mieren de gebouwen niet in kunnen.
En wie denkt dat alles gelijkvloers is voor het gemak van de blinden en slechtzienden heeft het mis. “Nee, nee, geen sprake van”, zegt Paul. ”Gewoon trappen en drempels. Wij moeten de wereld niet aanpassen aan de blinden, de blinden moeten zich aanpassen aan de wereld.” Dat is een vast bestanddeel van de Braille Zonder Grenzen filosofie van Paul en Sabriye.
Buiten op de campus hangen banieren waarop foto’s en informatie over deelnemers van voorgaande jaren en wat ze nu in hun eigen land doen te zien zijn. Indrukwekkende verhalen waaruit blijkt dat ook het nieuwe project van Sabriye en Paul werkelijk zoden aan de dijk zet. “Zij hadden de power om iets te beginnen. Wij hebben hen hier het gereedschap gegeven waarmee ze aan het werk zijn gegaan”, aldus Paul.
De projecten in Tibet en India draaien volledig op sponsoring uit India en de rest van de wereld. “Geld blijft altijd een zorg. We zijn echter positief dat er mensen zijn die in ons concept geloven en daar ook een finanicele bijdrage aan willen leveren. We blijven zeker doorwerken om onze dromen om te zetten in goede concepten die dan daadwerkelijk voor een positieve sociale verandering zorgen”.
Mensen die het werk van Sabriye en Paul financieel willen steunen kunnen dat via de Stichting Doel voor Ogen in Bergen (NH): ABN AMRO bank 53.92.38.120 t.a.v. BWB-IISE. Vermeld ook uw e-mail adres zodat u daarna ook de nieuwsbrief van Braille zonder Grenzen ontvangt.