De favelajongen gaat trouwen

De taxi brengt mij deze morgen voor 20 reals van Grajau (in het noordelijke deel van de stad) naar het Socio Educativo Sao Martinho in Lapa, het centrum van de stad. Daar heb ik een afspraak met Pablo Cleto Silva. Hij is een ex-favelajongen die zich heeft opgewerkt tot administator bij het mensenrechtencentrum Cedeca van Sao Martinho. Samen met Jeannette Bouwmans ga ik met Pablo in het MIVA-busje van SM naar de favela Villa Kennedy, veertig kilometer buiten Rio. Zijn geboorte- en woonplaats. Een stadje met 200.000 inwoners dat in de jaren zestig geholpen is door de Kennedy-clan met geld voor infrastructuur en sportvoorzieningen. De stadsbewoners zijn de Amerikaans presidentsfamilie zo dankbaar dat ze voor het stadje een miniatuur vrijheidsbeeld hebben geplaatst.
Na een uur rijden door het zeer drukke verkeer arriveren we bij het familiehuis van Pablo in Villa Kennedy. Het ziet er in dit stadje allemaal wat troosteloos uit. Er is vandaag markt en daarom een hele drukte en geschreeuw in het centrum. Iedereen wil wel at verkopen. De meste mensen hebben geen werk omdat er geen industrie of andere werkgelegenheid is. Dat is ook een van de redenen dat veel kinderen en jongeren naar Rio trekken en kiezen voor een straatleven in de hoop dat ze daar wat vinden. Ze springen meestal illegaal op een van de wagons van de goederentrein.
Op het binnenplaatsje van het ouderlijk huis van Pablo zitten twaalf jongeren gezellig te kletsen. Dan komt mamma tevoorschijn. Een vrolijke vrouw. Ze vertelt dat ze elke morgen en middag een groep kinderen en jongeren op bezoek heeft om op eigen niveau wat sociaal werk te doen. Ze discussieert met hen over drugs en seksualiteit en de verleiding daarvan. Anders gaan ze de straat op en verdwijnen ze richting Rio in de drugswereld of de criminaliteit, is haar redenatie. Ze is erg trots op haar zoon Pablo die alle verleidingen heeft kunnen doorstaan en is gaan studeren dankzij Sao Martinho in Rio. “Het project Mundo do Trabalho van SM –cursussen volgen en stage lopen met daarna een reële kans op een baan- heeft mijn zoon gered en sturing gegeven”, zegt ze trots. “Pablo is een goed voorbeeld voor de hele familie en de buurt.” Volgens Pablo is 60 procent van de kinderen van het SM project Mundo do Trabalho afkomstig uit Villa Kennedy.
Hun stenen huis van de familie was vroeger een ruimte van drie bij drie meter. Dankzij de inkomsten van Pablo kon het huisje langzaam worden uitgebreid. En ook de betegeling van de keuken is dankzij de inkomsten van Pablo gerealiseerd. Mamma kijkt tevreden naar haar zoon. Omdat vader en moeder jaren geleden al zijn gescheiden zorgt de jongeman al ie tijd voor het inkomen..
Morgen is het feest. Pablo gaat trouwen met een meisje uit de buurt: Isabela Marins de Souza Nevers. Samen met zijn moeder laat hij trots een bannier zien waarop het verliefde koppel staat afgebeeld. Iabela is er niet, ze koopt vandaag een nieuwe jurk. Geen dure trouwjurk want Pablo en Isabella hebben geen geld om grote uitgaven te doen. De bruiloft wordt sober gevierd. Ze gaan met hun wederzijdse ouder (zijn vader is er ook bij) naar de notaris om het wettelijke huwelijk te bevestigen. En dan terug naar hun huisje in Villa Kennedy om een beetje te eten en te drinken. “Maar we hebben geen geld om gekke dingen te doen”, zegt de moeder. Na de feestdag trekken Pablo en Isabella zich terug voor de bruidsnacht en gaan ze daarna even inwonen bij de moeder. Elders in het stadje worden twee huurhuizen gebouwd waarvan het jonge stel er een krijgt. Over een maand hopen ze daar in te kunnen trekken.
Dan viert Pablo ook zijn 25ste verjaardag. Dat wil hij doen op het sportcomplex midden in de stad. Voor zijn feest nodigt hij alle vrienden en bekenden uit. Ze nemen, volgens goed Braziliaans gebruik, allemaal zelf drank en voedsel mee. Terwijl we onderweg zijn naar zijn nieuw huisje stop het volkswagenbusje af en toe zodat Pablo vanuit het open raam bekenden kan uitnodigen voor het feest. Pablo is een bekende jongen uit het dorp, iedereen zwaait en groet. En iedereen weet ook dat hij het heeft gemaakt! Pablo zelf gaat de komende tijd zijn studie rechten afmaken. Want zijn droom is en blijft om de rechten van de armen en de straatkinderen te beschermen.