De circusschool, een preventief project

Circusschool: Circo Crescer e Viver

’s Middags zijn we te gast midden in de stad bij het circus Circo Crescer e Viver: dat zoveel betekent als groeiend leven. Ik interview daar de oprichter en clown Vivicius Daumac over de achtergronden van deze bijzondere circusschool. Ze is bedoeld voor favelakinderen die naast het reguliere onderwijs nog iets extra’s willen. De een voetbalt, de andere gaat op muziekles of samba-cursus en hier kunnen de kinderen ook kiezen voor het circus. Door het aanbieden van dergelijke cursus wordt voorkomen dat kinderen uit verveling de straat op trekken. Een preventief project. De grote blauwe circustent staat al acht jaar permanent op een grote parkeerplaats bij het metrostation Sambodromo. In enkele containers is het kantoortje gevestigd.
In de tent wordt volop geoefend. Kinderen en jongeren in de leeftijd van 6 tot 24 jaar zijn er actief op verschillende niveaus en workshops. Niet om het circusvak te leren maar om samen op een sociale manier bezig te zijn. En sommige jongeren doen het zo goed dat ze inderdaad naar een echt circus gaan. “We leren ze vooral ook samenwerken. Maak maar een menselijke piramide. Dan is elke schakel belangrijk. Iedereen krijgt dus een deelverantwoordelijk. Dat is ook goed voor de sociale ontwikkeling van de kinderen”. We geven favela kinderen de gelegenheid om zich te ontwikkelen in de vrije tijd. En daarmee voorkomt de circusschool dat deze kinderen uitzwerven op straat. De schoolleiding baseert haar filosofie op het leven van de Braziliaan Jose Datrino, een zonderling die zei dat hij profeet was en het straatbeeld bepaalde in een deel van de stad. Hij leefde op straat om solidair te zijn met de straatkinderen en de dakloze families. Datrino schreef rare maar ook spitse teksten over rechtvaardigheid, liefde, vriendelijkheid en tegen de katholieke kerk omdat die niet voor het volk zou kiezen. Hij schilderde de teksten op pilaren van viaducten en bruggen in Rio. Zijn populairste woord was: Gentilea hetgeen betekent vriendelijkheid. Volgen deze pofeest,die altijd in een wit kleed was getooid, geeft vriendelijkheid vriendelijkheid. En dat wil de circusschoolleiding ook uitdragen.
In de piste hangt Dheyson (17) in de groene cicusgordijnen. Hij verricht er allerlei vrij moeilijke acrobatische kunstjes. Hij is al drie jaar bij het circus. Op de tv zag hij Cirq Solei en toen zei hij tegen zijn moeder dat hij zoiets ook wel wilde. Korte tijd later hoorde zijn moeder van Circo Crescer e Viver en duurde het niet lang meer voordat hij zich aanmeldde. Hij is nu al zo ver dat hij de jongste van de circusschool al les geeft. En zijn grote wens is om ooit een keer in de piste te mogen staan van het echte Criq Solei. We hoen nog van deze jongen…..