Schokkende ontmoeting

Na een dagje Rio de Janeiro met onze vriend en gids Leo Sales met o.a. bezoeken aan de Candelariakerk, het Copacabana-strand, een favela, het Christusbeeld n een helikoptervlucht boven de stad nodigen we Leo en zijn vrouw Maria-Angela voor een Pizza-avondje in een van de gezellige restaurants in het stadsdeel Laranjeiras. Rond tien uur in de avond wandelen we weer richting parkeerplaats als we een kleuter van vier jaar tegen komen. Hij heeft een Colablikje in zijn hand en drinkt via een rietje. “Hallo Patrick, wat doe jij hier?” vragen Leo en Maria-Angela in koor. Ze kennen de kleuter. Hij leeft met zijn moeder van 28 jaar op straat. Leo kent de moeder van de jaren dat ze regelmatig in het opvangcentrum van de hulporganisatie São Martinho kwam. Ze weigerde toen te stoppen met drugsgebruik, een van de voorwaarden om via de hulporganisatie verder te kunnen socialiseren. Ze is op straat blijven leven. Inmiddels heeft ze vier kinderen. Dan komt ook de moeder in beeld. Een magere vrouw met een uitgeleefd gezicht. Onverzorgde haren. Ze groet Leo en Angela en ze klaagt. Ze mist enkele tanden. Twee staan schots en scheef. Ze is zwaar verslaafd aan drugs. In een hoekje van een terras op het trottoir pal naast de drukke stadsweg zie ik een stoel met karton, een doos en een laken. Inderdaad, de ‘woonplaats’ van de verslaafde vrouw en haar zoontje. Ongelooflijk! En waar zijn de drie andere kinderen van haar? Ze haalt haar schouders en vraagt een sigaret aan een voorbijganger. Ze weet niet waar haar kinderen uithangen. Leo duwt haar enkele reals in haar handen. “Voor brood, morgenvroeg, voor de kleine”, adviseert Leo. Ze schudt bevestigend. Maar voor hetzelfde geld is dit beetje geld vannacht al omgezet in wat drugs. We lopen zwijgend verder, elkaar aankijkend en het hoofd schuddend.